Waar blijft de partij voor mijn generatie?
Er komt alweer een partij voor ouderen. Alsof zij niet al genoeg invloed hebben.
Roos Wouters
Initiatiefnemer Femanistisch manifest
Zo gek is het niet, het idee van Jan Nagel om een eigen politieke partij op te richten om eigen (leeftijds)belangen op de politieke agenda te krijgen. Jan Nagel richtte Ook U op, de Onafhankelijke Ouderen en Kinderen Unie. Jan vindt dat de belangen van ouderen en kinderen te weinig behartigd worden en daar wil hij verandering in brengen.
Nu ben ik het met hem eens dat de belangen van kinderen te weinig behartigd worden. Schandalig weinig zelfs. En daar zou ik de belangen van (oudere-) jongeren graag aan toe willen voegen. Anders dan Nagel, ben ik van mening dat het op dit moment juist de belangen van ouderen/conservatieven maar al te goed vertegenwoordigd worden. Heilige huisjes als de AOW-leeftijd moeten krampachtig overeind blijven.
Wie komt op voor de belangen van de nieuwe generatie? Ik heb het over de generatie die beseft dat het de komende jaren uit de lengte én de breedte moet komen. En die vooral betere voorwaarden wil waaronder (door-)gewerkt kan worden. Geen seniorendagen, maar flexibiliteit en een plekje aan de onderhandelingstafels, want aan die onderhandelingstafels zijn het vooral de belangen van de ouderen/conservatieven die nu behartigd worden.
De maatschappij is nog ingericht naar de rolpatronen uit de jaren vijftig. Werknemers werken tot ze met (pre-)pensioen gaan, en huisvrouwen zorgen dat dit ongehinderd kan. Jonge mannen en vrouwen hebben last van ouderwets werkgevers-, onderwijs-, en overheidsbeleid, die hun problemen steevast afdoen als ‘vrouwenprobleem’ of als het luxe gezeur van een kleine minderheid.
De nieuwe generatie mannen en vrouwen laat zich niet meer naar leeftijd, geslacht of (politieke-) overtuiging in bijbehorend vakje plaatsen. Hun behoeften verschillen maar dat maakt ze niet minder relevant.
Het is de hoogste tijd dat er flexibeler werkstructuren, ruimere schooltijden en ondersteunende faciliteiten komen zodat de keuzevrijheid ontstaat waar (oudere-)jongeren en kinderen behoefte aan hebben. Want mannen werken niet alleen, vrouwen zorgen niet alleen, en kinderen zijn geen hinderen! Maar om dat mogelijk te maken is geld nodig, geld waar de ouderen recht op zeggen te hebben.
Ook U? Nu wij! Het is hoog tijd dat wij, moderne mannen en vrouwen (met én zonder kinderen ), onze krachten bundelen en meer invloed naar ons toe trekken. Mijn generatie moet gaan zorgen voor verandering, niet demonstrerend vanaf het plein, maar vanaf de onderhandelingstafel! Omdat nieuwe werknemers zorgen en nieuwe ouders werken. Het wordt tijd dat de samenleving daarop wordt ingericht. Met flexibele werkstructuren, ruimere schooltijden.
We kunnen met de nieuwe generatie natuurlijk het voorbeeld van Jan Nagel opvolgen en onze eigen politieke partij oprichten. Misschien zou dat handig zijn. Maar tot die tijd stel ik voor op internet mijn ‘femanistisch manifest’ te ondertenen en op die manier een vuist te vormen.
Als moderne mannen en vrouwen, dat met zijn allen doen, laten ze horen waar ze behoefte aan hebben; thuis, op het werk, op school, bij werkgevers, werknemers, media en overheid. Dan zullen de behoudende gezagsdragers en andere betrokkenen eindelijk wakker worden en zal de komende verkiezingsstrijd een strijd worden over agendapunten waar wij ons wel in herkennen!