Normal 0 21 false false false NL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4
Geen Vaderverlof, wel seniorendagen
Direct nadat de Franse minister van Justitie, Rachida Dati, ontslagen werd uit de kliniek waar ze vijfdagen eerder een dochter had gekregen, verscheen ze geheel in stijl op stiletto naaldhakken weer op haar werk. Zowel in Frankrijk als in Nederland veroorzaakte dit hevige discussies. Bewijst Dati vrouwen hiermee een dienst of legt zij de lat juist onverantwoord hoog?
Wat mij betreft bewijst ze hier vrouwen nóch mannen een dienst mee. Gelukkig hoeven vrouwen na de geboorte van een kind niet meer verplicht thuis te blijven, maar Dati lijkt door te slaan naar het andere uiterste; dat van de ouderwetse man die direct na de bevalling aan het werk gaat. In de meeste Europese landen krijgen mannen tegenwoordig al meer dan vijf dagen verlof. In België, Spanje en Engeland krijgen ze zelfs twee weken betaald vaderverlof. In die landen hebben overheid en bedrijfsleven begrepen dat het krijgen van een kind een enorme impact heeft op het werkzame en privéleven van jonge ouders. Zij investeren dan ook in verantwoordouderschap door beide ouders de tijd te geven aan de nieuwe gezinssituatie te wennen. Alleen in conservatieve landen als Nederland leggen overheid en bedrijfsleven de zorgverantwoordelijkheid direct in de armen van de vrouw. Nederland is met het vaderverlof van tweedagen de hekkensluiter van de Europese achterhoede. En al klinkt de roep om ruimer vaderverlof ook in Nederland luider, toch krijgt Groen-Links het wetsvoorstel er niet doorheen.
Opvallend genoeg onderbouwt men dit conservatisme met het argument dat langer vaderverlof te duur zou zijn. Dat de seniorendagen voor ‘vermoeide’ 50-plussers tegen de afspraken in toch de in CAO’s behouden blijven, terwijl deze ruim 10 keer zoveel kosten als vijf extra dagen vaderverlof, daar hoor je niemand over. En ook niet over het feit dat verruimd vaderverlof voor een betere herstart, een hogere productiviteit en een vermindering van het aantal ziekmeldingen van jonge ouders leidt. Laat staan over het feit dat het vrouwen op de arbeidsmarkt meer maakt dan tikkende baarmoeders en het mannen een plek in het gezin geeft. De conservatieve 50 en 60-jarige decision-makers uit politiek en bedrijfsleven lijken aan deze argumenten geen boodschap te hebben, hetgeen pijnlijk duidelijk maakt waar hun prioriteiten liggen: Zij genieten liever van een ‘ouwelullen-dag’ terwijl de vaders met slaapgebrek het werk doen en het vrouwtje thuis blijft. En mochten deze vaders weer om ruimer vaderverlof gaan zeuren, dan bewijst Rachida Dati hen dat zelfs een vrouw het met minder kan.
