Normal 0 21 false false false NL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4
Meer dan komkommers (opzij)
Hoe verder ik mij in het Nederlandse emancipatiebeleid verdiep, hoe meer ik zie dat veel emancipatiemaatregelen onder druk van Europa worden ingevoerd. Nederland probeert die maatregelen eerder tegen te houden dan eraan bij te dragen. Om nog maar te zwijgen over de daadkracht van onze emancipatie minister.
Tijdens een Women inc. diner werd ik gevraagd om Plasterk mijn visie op zijn emancipatiebeleid te geven. Ik raadde hem aan om vrouwen die helemaal niet (langer) willen werken, met rust te laten en geen geld te steken in het overhalen van deze vrouwen. Dat geld kan hij beter investeren in voorzieningen voor ouders die werk en zorg wél combineren. Want wanneer het kabinet vrouwen oproept meer te werken terwijl de kranten vol berichten staan over ‘ploetermoeders’, kan Pia Dijkstra en haar Taskforce Deeltijdplus lullen als Brugman, maar zullen twijfelde moeders toch liever thuis blijven.
Het combineren van werk en zorg vreet inderdaad energie, maar worden ouders beter ondersteund, dan levert het ook energie en voldoening op. Juist ouders die financieel onafhankelijk zijn terwijl hun kinderen aandachtig opgeleid en opgevoed worden zullen functioneren als positieve reclamecampagne, beter dan welke taskforce ook. Investeer dat geld daarom liever in de kinderopvang, in het flexibiliseren van de arbeidsmarkt en in een ‘Nelie Kroes’ op gelijke lonen.
Helaas reageerde Plasterk schamper dat die loonkloof vooral te verklaren valt doordat vrouwen vaker in minder goed betalende sectoren werken. Buiten het feit dat dit gewoon niet waar is, vindt hij het kennelijk acceptabel dat de sectoren waar veel vrouwen werken zelfs in crisistijd met personeelstekorten kampen omdat het aanzien en de beloning van deze sectoren omlaag gaat zodra er veel vrouwen in werken. Liever dan de lonen gelijk te trekken of een quota in te stellen voor vrouwen aan de top en mannen in het onderwijs en de zorg, berust Plasterk in die ongelijkheid.
Gelukkig dat we niet alleen op het passieve Nederlandse emancipatiebeleid zijn aangewezen. In het Europees Parlement wordt daadkrachtig gelobbyd om de loonkloof te dichten. Helemaal nu een EuroBarometer uitwijst dat vrouwelijke kiezers, na het aanpakken van vrouwenhandel, de hoogste prioriteit geeft aan het dichten van de diezelfde loonkloof benadrukten de in Brussel aanwezige Europarlementariërs dat ook zij dit bovenaan hun prioriteitenlijst hebben staan. Zij nemen de vrouwelijke kiezer namelijk wel serieus.
Dacht ik een aantal maanden geleden nog dat Europa zich vooral bezig houd met de vorm van komkommers, nu vestig ik mijn hoop op de Europese verkiezingen want op emancipatie gebied valt er van onze huidige regering weinig te verwachten.