Dat weekend staat de krant vol met stukjes die me telkens aan het koppel doen denken. Uit onderzoek onder Europese mannen tussen 25 en 39 jaar, Species van Discovery Channel, blijkt dat Nederlandse mannen niet willen settelen.
Er werden 12.000 mannen in vijftig Europese landen geïnterviewd over alle aspecten van ‘het man zijn’. In ons land werden vijfduizend mannen ondervraagt. Daaruit blijkt dat jonge Nederlandse mannen het vaderschap vooralsnog te belastend vinden voor het soort leven dat zij willen leiden. Het onderzoek maakte een verdeling in een aantal typen mannen. Van het type ‘Het draait om MIJ’ – jonge mannen die zichzelf boven hun relatie stellen – is het Europees gemiddelde 26%. Dit type komt in Duitsland met 48% en in Nederland met 43% het meeste voor. Onze mannen willen laat of geen kinderen. Van de mannen die wel kinderen krijgen is een op de zeven vaders bij de geboorte van het eerste kind de veertig gepasseerd. Dat is een luxe (of armoede zo je wilt), die vrouwen zich niet kunnen permitteren.
Nu daten vrouwen er tegenwoordig ook heus lustig oplos, maar na het dertigste levensjaar moeten de meesten van hen toch echt over kinderen en settelen gaan denken omdat hun eierstokken nou eenmaal niet de eeuwige jeugd hebben. Dit is dan ook het moment dat ze opzoek gaan naar die ene man die bereid is om te stofzuigen en een papadag op te nemen. En al willen Nederlandse mannen, met name de hogeropgeleiden, wel stofzuigen en de taken eerlijk verdelen, een kinderwens hebben de meesten (nog) niet, zo concludeert Jan Latten, Hoogleraar sociale demografie aan de UvA. En ja, dan staan vrouwen voor de keuze om ongewenst kinderloos te blijven of te hopen dat die man van ze toch volwassen wordt als hij zijn opgedrongen spruit in zijn armen sluit. Wat een wrede keuze !
En dan te bedenken dat de alleenstaande kinderloze man op leeftijd het nieuwe zorgenkindje is. Waren het vroeger de vrouwen die moesten vrezen om als oude vrijster te sterven. Tegenwoordig zijn het de mannen die, als ze na hun veertigste nog steeds aan het daten zijn terwijl ze hun bindingsangst koesteren, een gerede kans lopen om ‘over te blijven’. En om dan niet in een sociaal isolement te raken, brengen deze heren veel tijd door in de kroeg, drinken veel en eten slecht, wat resulteert in een alleenstaande en eenzame oude dag. Alleenstaande mannen gaan gemiddeld genomen vier jaar eerder dood.
Afgedwongen en opgedrongen kinderen, ongewenste kinderloosheid en vervroegde sterfte als gevolg van sociaal isolement… wat is dit voor een emancipatie? Dames, heren: We hebben misschien last van een economische crisis, maar dit noem ik pas ware armoede!
Roos Wouters is auteur van het boek Fuck Ik ben een feminist en het onlangs verschenen boek Carrièrebitches en Papadagen: hoogste tijd voor Het Nieuwe Werken. Ze werkt als freelance publicist, columnist, debatleider en adviseur. Als Voorzitter van de Stichting Het Nieuwe Werken Werkt! geeft Roos lezingen, adviezen en workshops aan overheid en bedrijfsleven over Het Nieuwe Werken: hoe een evenwichtige combinatie van werk en privé tot stand kan komen voor werknemers en werkgevers. www.HetNieuweWerkenWerkt.nl
